کاغذ پاره های من

دیشب زنگ زدم به ففر. بعد از ده روز بالاخره مادرش را از بیمارستان مرخص کرده بود و به قول خودش می‌‎خواست دیشب را تخت بخوابد. بهش گفتم اینها به ما نمی‌گویند اما امشب وضعیت جنگی است بهتر است آماده بخوابی. اما ففر شعارش این است که چیزی برای نگرانی ندارد و ترجیح میدهد درجا بمیرد. راست هم می‌گوید برای ما که زندگی نکردیم حداقل این حق باید باشد که آسوده و بی زجر بمیریم. دیشب با بچه‌ها کلی بازی کردم و گفتم شاید فرداهایی نباشد. این چند وقت هم بعد از جراحی ریزه علیرغم سردی هوا با ریزه توی اتاق خوابیده‌ام . نور اتاق زیاد است و بوی اگزوز ماشین ها تویش حس می‌شود و سرد است و بخاریش هم خراب. اما تنها حسنش این بود که صبح اتاق پر میشد از آوازهای پرندگان و ناخوداگاه با لبخند بیدار می‌شدم. و بلند که می‌شدم به خودم می‌گفتم هی ! این صدای زندگی است غر نزن و پاشو برو سرکار.امروز صبح که بیدار شدم صدای هیچ پرنده‌ای نمی‌آمد. فضای اتاق خالی بود و فقط نور بود و گرمای تن ریزه. باید اتفاقی افتاده باشد. دیشب کودکی کشته شده. وقتی کودکی کشته شود پرنده‌ها به احترامش سکوت می‌کنند.پ.ن یک بعضی از دوستان نگران تلافی حم له پریشب هستند و مستاصل که کجا پناه بگیرند. خواستم بگم سابقه حملات فرزند ملکه را که نگاه کنید معمولا به تاسیس ات نظ امی حمله می‌کند و نه به مناطق مسکونی. فکر می‌کنم به ویژه در این زمان پای گاه‌های پر تاب هستند. پس هر کجا که می‌خواهید بروید مواظب باشید نزدیک این طور جاها نباشد. به گمانم در حال حاضر مناطق مسکونی امن‌ترین جاهاست.پ.ن دوم می‌خواهم یک کانال برایتان معرفی کنم. نه که بگویم خیلی خیلی قبولش دارم اما نوشته‌های اصغر حکمتیار (دغلکاری نخبگان) بسیار می‌تواند به آگاهی ما ایرانی‌ها از خودمان کمک کند کاغذ پاره های من...ادامه مطلب

کاغذ پاره های من...

ببین کجای کاریم. یک آتش بازی راه میندازیم که یکیش به یه جای درست نمیخوره. انوقت طرف میاد از فاصله 700 کیلومتری اونهم با هواپیما و نه از یک سکوی ثابت روی زمین! یک دیش را میزند که حداکثر قطر آن چند متر است. آنهم چه چیزی را زده؟ دقیقا همان چیزی که وجود همین موشکی که داشته میامده را باید شناسایی میکرده. + نوشته شده در  شنبه یکم اردیبهشت ۱۴۰۳ساعت 10:40&nbsp توسط منجوق  |  کاغذ پاره های من...ادامه مطلب

کاغذ پاره های من...

به مناسبت 29 اسفند اینجا را بخوانید.ودرسته که نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم اما به مناسبت بهار و سال نو یادمون باشه:ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیمای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتابای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهارگر نکوبی شیشه غم را به سنگهفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ ... + نوشته شده در  یکشنبه بیست و هفتم اسفند ۱۴۰۲ساعت 16:28&nbsp توسط منجوق  |  کاغذ پاره های من...ادامه مطلب

یکی از راهکارهای ایجاد تفرقه میان مردم و به بیراهه کشاندن آنها پخش اخبار جعلی توسط اسمشو نبر است که در بسیاری از موارد این اخبار به مذاق آدم هم خوش می‌آید و یک جورهایی هم دل آدم را خنک می‌کند به خصوص اگر سیاسی و درباره جناح مقابل باشد. تولید کننده این خبر را صرف گول زدن تولید نمی‌کند بلکه هدفش چیز دیگری است بنابراین خبر دروغ را طوری نمی‌سازد که دروغ بودنش آشکار و معلوم نباشد و چه بهتر که پس از مدتی دروغ بودنش آشکار شود. اما خبر آن چنان جذاب و یا شوکه کننده است که ناخوداگاه می‌خواهید بقیه از آن باخبر شوند ومی‌فرستید برای این و آن و ناخواسته ملعبه دست اسمشو نبر می‌شوید. این موضوع هم بیشتر در گروه‌هایی رواج دارد که هموطنان خارج نشین بیشتری در آنها عضو هستند و در بطن قضایا نیستند. پخش این اخبار کمترین اثرش گیج شدن مردم و از دست دادن اعتماد به همدیگر است. نتیجه‌ اش هم این است که زمانیکه قرار است اتفاقی بیافتد مردم هاج و واج می‌مانند که آیا این خبر جدید درست است ؟ نکند جعلی باشد؟حالا چی کار کنیم و استیصال باعث می‌شود که هیچ کاری نکنند و یا کار اشتباهی بکنند. می‌خواهم سایتی را معرفی کنم که بسیاری از این اخبار را بررسی می‌کند. البته فیلی فیلی است.یک مثال بزنم مثلا تصویر افتتاحیه فیلم فجر که خانم‌های ردیف اول کفش‌هایشان را دراورده بودند.اگر موارد مشابه دیگر داخلی و خارجی می‌شناسید لطفا در کامنت‌ها معرفی بفرمایید. + نوشته شده در  سه شنبه هفدهم بهمن ۱۴۰۲ساعت 12:23&nbsp توسط منجوق  |  کاغذ پاره های من...ادامه مطلب

اسفند است و نزدیک عید. برای من اسفند و خانه تکانی بیشتر از تمیز کردن خانه به معنی بیرون بردن وسایل اضافی و بلااستفاده است. یک سری چیزها نو هستند و یا هنوز قابل استفاده هستند که آدم همیشه دودل میماند که بیرون گذاشتن این وسیله دم عید که همیشه خیابان پر از وسایل اضافی است و خیلی‌هایشان از زباله دانی سر در میاورند آیا اسراف است در حالی که یک نفر می‌تواند از آن استفاده بکند. خواستم یک جایی را برایتان معرفی کنم که می‌توانید وسایل کارامدی را که لازم ندارید علی الخصوص مبل و فرش و موکت را بفرستید آنجا تا هاپوهای دوست داشتنی از آنها استفاده کنند. پناهگاه وفا یکی از مراکز نگهداری سگ‌های بی پناهی است که روزی در خانه آدم بی مسولیتی زندگی می‌کرده‌اند و بدون ذره‌ای رحم در کوچه و خیابان رها شده‌اند. اینجا سایتشان است و این هم نیازمندی‌هایشان. باورتان نمی‌شود از دارو تا میخ و مصالح ساختمانی اضافه مانده را می‌توانید به این دوست داشتنی‌ها هدیه بدهید. به خصوص برای دوستان شهرهای اطراف استانهای قزوین و زنجان خوب است. می‌توانید برای حمایت از بازارچه‌اشان خرید کنید. یا یکیشان را به سرپرستی بگیرید. یا داستانشان را بخوانید.یا یکیشان را از راه دور پشتیبانی کنید. یا برایشان کارهای داوطلبانه انجام دهید. این قسمت را حتما توصیه می‌کنم که ببینید. باورتان نمی شود که چه کارهایی می‌توانید از راه دور برایشان بکنید.برای هر کدام از کارهای بالا و یا کارهای دیگر با روابط عمومییشان تماس بگیرید. راستی سهیلا جان اگر دوستت همچنان سگ می خواد ( البته بعد از تصمیم گرفتن) اینجا رو فعلا بهش معرفی نکن من خودم براش سراغ دارم. اگر این آخرین پست امسال شد از حالا عید نوروز رو بهتون تبریک می‌گم و امیدوارم سال جدید سال آگاهی‌ کاغذ پاره های من...ادامه مطلب

سال قبل در جریان اعتراضات که عرزشی‌ها اینجا زیاد کامنت می‌گذاشتند یکبار در جواب کامنت یکیشان نوشتم که آنها حدود پانزده و حداکثر بیست میلیون نفر هستند.امروز که نتایج اعلام شد هر چه به این اعداد نگاه می‌کنم می‌بینم حرفی که قبلا زده‌ام خیلی هم بیراه نبوده و شاید حتی خیلی هم دست بالا بوده. یک حساب سرانگشتی می‌کنم، مثلا در تهران 1259 نفر کاندید شده بودند. تعداد ارای کلی که این کاندیداها کسب کرده‌اند برابر 27،641،805 است. در تهران هر کس می‌توانسته به 30 نفر رای بدهد حالا این آرا را به 30 تقسیم کنیم نتیجه می‌شود 921،393 که تعداد اشخاصی است که در انتخابات شرکت کرده‌اند. که از 9،815،077 نفر واجد شرایط یعنی 9.3 درصد در انتخابات شرکت کرده‌اند.حالا اگر فرض کنیم که هر نفر حوصله نداشته به 30 نفر رای بدهد و فقط به 15 نفر یعنی نصف افراد در لیست رای داده باشد یعنی کل ارای کسب شده را تقسیم بر 15 کنیم یعنی 1،842،787 نفر رای داده‌اند که این تعداد از مجموع واجدین شرایط در تهران می‌شود 18.8 درصد. حالا اگر فرض کنیم بازهم رای دهنده‌ها حوصله نوشتن 15 تا اسم را نداشتند و 10 تا اسم نوشته‌اند به همان ترتیب بالا میزان مشارکت می‌شود 28 درصد. حالا اگر 5 تا اسم نوشته شده باشد میزان مشارکت می شود 56.3 درصد. این فرض را فقط تا جایی می‌توانیم پیش ببریم که میزان مشارکت به صد درصد برسد یعنی می‌توانیم فرض کنیم هر فرد فقط به 2.8 نفر رای داده باشد. که خب گزارش‌های تصویری از مراکز رای‌گیری نشان‌دهنده مشارکت‌های 50 به بالا نیست. گل سرسبدشان حسینیه ارشاد بود که هم خبرگزاری‌های داخلی و هم خارجی نشان دادند که پرنده هم پر نمیزده. خبرنگار سی ان ان بینوا انجا قندیل بسته بود.همین فرض را برای یکی از شهرهای استان مرکزی رفتم و کاغذ پاره های من...ادامه مطلب

خیلی وقت ها حرف هایی دارم که نمی خواهم به کسی بگویم.اما می خواهم همه بدانند.
اينجا را بخوانيد اما اين را هميشه به ياد داشته باشيد كه نمي توانيد از روي نوشته هايم مرا قضاوت كنيد . چون اين وبلاگ همه زندگي من نيست فقط بخشي است كه من اجازه مي دهم شما بدانيد پس وقتتان را با قضاوت از روي اطلاعات ناقص هدر ندهيد.

کاغذ پاره های من...

سالگرد مادرم، من شهر دیگری کار می‌کردم ، برای سالگرد برگشتم ولایت و مراسم گرفتیم. سالهای بعدش هم که سالگرد خصوصی بود در ولایت که مادرم آنجا دفن است برگزار میشد و نه در زادگاه مادرم. وقتی پدرم فوت کرد من تهران زندگی می‌کردم . برای مراسم و سالگرد بر‌گشتم ولایت. با اینکه نصف بیشتر اقوام پدری و یک سوم اقوام مادریم در تهران ساکنند بازهم همه مراسم‌ها و سالگردها برای کسانی که در ولایت دفن شده‌اند همانجا برگزار شده است.فقط حیف بچه‌های هلال احمر. + نوشته شده در  پنجشنبه چهاردهم دی ۱۴۰۲ساعت 10:0&nbsp توسط منجوق  |  کاغذ پاره های من...ادامه مطلب