پیش و پس

یک پستی قبلا در مورد کتاب " من پیش از تو" نوشتم که خیلی باهاش حال کرده بودم  همین شد که  کتاب "خلیج نقره ای"  را خریدم و یک کتاب هم از زیزی " من پس از تو" را امانت گرفتم . البته  چون خیلی وقته که زیزی سراغش رو نگرفته فکر کنم باید هدیه حسابش بکنم. اونقدر از خوندن کتاب اولی خوشم اومده بود که نه دوست داشتم فیلمش رو ببینم و نه  دلم میخواست "من پس از تو " رو بخونم از ترس اینکه حس خوبم از خوندن کتاب ضایع شود.

اما اما 

این دوتا کتاب به نظر شخصی من به هیچی نمی ارزیدن انگار جوجو بعد از ساخته شدن فیلم از روی کتاب " من پیش از تو" دیگه داره کتابهاشو برا هالیوود مینویسه. تمام مدتی که خلیج نقره ای رو میخوندم همه اش فکر می کردم که نشستم پای یک فیلم گیشه ای  منتهی از نوع هالیوودی اش.

با اندکی امید رفتم سراغ "من پس از تو " همون کتابی که از خوندنش واهمه داشتم چون میترسیدم حال خوب  "من پیش از تو " را خراب کند و برای همین این همه مدت مانده بود توی کتابخانه ،  که البته کرد.

تنها نکات  خوب کتاب که حکایت از توانایی نویسنده دارد این است که  واقعا در شخصیت دختر داستان معجزه رخ نداده و دارد زندگی عادی خودش را می کند و همان شخص قبلی است. 

اما نکته دیگرش که باز هم عالی بود شناخت نویسنده از حالات روحی شخصی است که عزیز از دست داده به واقع همان ابتدای داستان به جلسات دور فلک  که رسیدم کلی ذوق کردم تا شاید به مدد کتاب بتوانم گره های کور درونم را بازکنم اما حیف که مفصل به آن نپرداخته بود .

علیرغم دومورد فوق چیزی که ضد حال بود ( البته برای من) اینکه نویسنده دختر نوجوانی را وارد داستان کرد اینکه یک نفر یک روزی یک جایی بچه ای داشته که خودش هم از وجودش خبر نداشته و حالا سروکله اش پیدا شده و بعد کل داستان دور این شخصیت می چرخد انگار که قافیه برای خانم جوجو تنگ امده بود و در حال نوشتن یک کتاب از روی فیلم های هندی بوده. 

پ.ن. اگر کتابی سراغ دارید برای ادمهایی که عزیز از دست داده اند  تا خودشان و احوالات خود را مدیریت کنند لطفا معرفی بفرمایید.